پشت ستون سایه ها روی درخت شب

می جویم اما نیستی در هیچ جا امشب

می دانم ابری نیستی اما نمی دانم

بیهوده می گردم بدنبالت ! چرا امشب ؟

هر شب تو را بی جستجو می یافتم اما

نگذاشت بی خوابی بدست آرم تو را امشب

ها … سایه ای دیدم شبیهت نیست اما حیف

ایکاش می دیدم به چشمانم خطا امشب

هر شب صدای پای تو می آمد از هر چیز

حتی ز برگی هم نمی آید صدا امشب

امشب ز پشت ابرها بیرون نیامد ماه

بشکن قرق را ماه من بیرون بیا امشب

گشتم تمام کوچه ها را ، یک نفس هم نیست

شاید که بخشیدند دنیا را به ما امشب

طاقت نمی آرم ! تو که می دانی از دیشب

باید چه رنجی برده باشم ، بی تو ! تا امشب

ای ماجرای شعر و شبهای جنون من